Bijbelgedeelte: Genesis 1:20-31

Vers 20-23
De HEERE God gaat verder met spreken. Telkens als Hij het wil, is het er: de vissen en de waterdieren; de vogels. Elk dier naar zijn aard en eigenheid. Alle dieren zijn geworden zoals de HEERE het wil. Weer staat er: en God zag dat het goed was!
In vers 22 krijgt dit door God geschapen leven de opdracht om zich te vermeerderen. ‘God zegent hen’ geeft aan dat Hij dit vermogen om zich voort te planten geeft. De aarde moet vol worden met dieren. Allen vertellen zij door hun wezen de heerlijkheid van de Schepper. Ze bedoelen de eer van de Schepper.
Het wordt weer donker op aarde, de nacht komt en de vijfde dag is voorbij.

Vers 24-25
Als het weer licht wordt gaat de HEERE verder met scheppen, iets maken wat er voor die tijd niet was. God heeft daar niets bij nodig, Hij spreekt en het is er!
Hij schept dieren die op het land leven. Er komen ook kruipende dieren, de worm, de spin, torretjes, rupsen en ze zijn allemaal zoals de HEERE het wil.
Er komen ook wilde dieren: leeuwen, tijgers, apen. Grote en kleine dieren. Ze leven in vrede met elkaar, omdat de HEERE alles goed gemaakt heeft.
God ziet dat alles goed is, naar Zijn plan, zoals Hij het wil. De HEERE God is gelukkig met Zijn schepping.

Vers 26
Zo maakt God de kroon op Zijn scheppingswerk: de mens. Bijzonder is het overleg dat de HEERE als het ware met Zichzelf heeft. Hij zegt: ‘Laat Ons mensen maken’. De HEERE gebruikt hier de meervoudsvorm om Zichzelf aan te duiden. Daarbij kunnen we denken aan het (zeker voor kinderen) toch wel moeilijke begrip: Gods Drie-eenheid: Vader, Zoon en Heilige Geest. Iets daarvan komen we ook al tegen in vers 2: ‘De Geest Gods zweefde op de wateren’.
Deze mens zal gemaakt worden naar Gods beeld en gelijkenis. De mens zal op God lijken, trekken van God vertonen. Die trekken vormen alles waarin een mens verschilt van het overige leven. De mensen lijken op God. God heeft ons niet precies zo gemaakt zoals Hij is. God heeft geen lichaam. Mensen zijn een afspiegeling van Zijn heerlijkheid. God heeft geen zonden, is eeuwig en onbegrensd. Ook wij zijn zo geschapen, maar hebben tegen God gekozen en zijn eigen wegen gegaan. Vooral gaat het om ‘ware kennis, gerechtigheid en heiligheid’ (HC vraag 6, Efeze 4:24 en Kolossensen 3:10).
Daarbij komt duidelijk zijn verbondenheid met het stof der aarde tot uitdrukking. Hij maakte de mens uit aarde. En Hij blaast hem de levensadem in. Zo ontvangt de mens van zijn Schepper het leven. Hij kan liefhebben, zich dingen herinneren, in relatie met God leven, kiezen. God maakte hem tot een levende ziel; de mens heeft een zielenleven.
De eerste mens heet Adam, letterlijk ‘mens’. Het werd de eigennaam van de eerste mens.
De mensen mogen heersen over de schepping, heersen in positieve zin. Geen macht uitoefenen, maar in verantwoordelijkheid tegenover de Schepper met Zijn schepping omgaan. Heersen betekent het absolute gezag over iets hebben, maar wel met liefdevolle zorg. Niet zorgeloos en verspillend, maar verantwoordelijk. God heeft de aarde met zorg gemaakt, daarom verwacht Hij ook van ons dat wij er met zorg mee om gaan.

Vers 27
God maakt twee mensen, een man en een vrouw. Hij maakt hen ook beiden naar Zijn beeld. Man en vrouw zijn de kroon op Gods schepping. Al de dieren die de HEERE bij Adam bracht, kwamen paarsgewijs. Adam echter is nog maar alleen. Hij vond niemand die op hem lijkt en hem kan helpen. Ook dat weet en ziet de HEERE. Hij geeft Adam zijn vrouw. Vanaf het begin is het Gods bedoeling dat man en vrouw samen mens zullen zijn voor Zijn aangezicht. Man en vrouw verlaten het ouderlijke huis en leven in huwelijksgemeenschap samen. Telkens moeten nieuwe gezinnen worden gesticht. Maar in de door de HEERE, vanuit de schepping, aangewezen weg!
Manninne is het Hebreeuwse woord voor ‘vrouw’, gevormd door het woord ‘man’ met de toevoeging van de vrouwelijke uitgang. In hun zondeloze staat, waarin voor onreinheid en schaamte geen enkele plaats is, schamen ze zich niet voor hun naaktheid.

Vers 28-31
God zegent de mensen. God geeft hen kracht om kinderen te krijgen. De aarde moet vol worden met mensen, die Gods eer bedoelen. De mens is gemaakt om God de eer te geven, om Hem groot te maken. Ze eten plantaardig voedsel.
De dieren geeft de HEERE God het gras en de bladeren tot voedsel. De HEERE God zorgt voor de mensen en de dieren.
God ziet alles wat Hij gemaakt heeft en het is goed, zeer goed! Goed is goed, maar hier staat ‘zeer goed’, om uit te drukken hoe voortreffelijk en hoe groot het werk van de HEERE God in de schepping geweest is.
Dan wordt het avond, weer is er een dag voorbij: de zesde dag. De schepping is zoals God het wil, naar Zijn plan.