Bijbelgedeelte: Handelingen 5:1-11

Intro
Na een korte maar indrukwekkende weergave van het leven van de eerste gemeente (Handelingen 4:32–37) volgt de geschiedenis van Ananias en Saffira. Het is een geschiedenis die doet denken aan de geschiedenis van Achan in Jozua 7. Het stelt ons de vraag hoe wij met alles wat we doen tegenover de Heere staan. De geschiedenis laat ons zien dat de Heere de heiligheid van Zijn gemeente uiterst belangrijk vindt.

Vers 1-2
We komen een echtpaar tegen: Ananias (God is genadig) en Saffira (Schoonheid). Zij hebben zich aangesloten bij de gemeente van Jeruzalem en dat was niet vanzelfsprekend. Inmiddels wist die gemeente ook van bedreigingen (zie Handelingen 4). Dit echtpaar lijkt nu het voorbeeld van Barnabas (Handelingen 4: 36-37) te volgen. Ze verkopen een have, een stuk grond met daarop een woning. Het verschil met Barnabas is dat zij niet de hele opbrengst in de gemeente brengen om het te laten uitdelen onder de armen, maar besluiten een deel van het geld achter te houden.

Vers 3-4
Uit Petrus’ reactie blijkt dat Ananias bij de apostelen gedaan heeft alsof het geld dat hij bracht de hele opbrengst was. Door bijzondere leiding van de Heilige Geest doorziet Petrus deze leugen. In een reactie vraagt hij Ananias naar zijn hart. Hierdoor wordt duidelijk wat de fout van Ananias is. Hij heeft de duivel toegelaten in zijn hart. De Heere Jezus noemt de duivel de vader der leugen (Johannes 8:44). Daarbij is dit liegen ook nog eens heel specifiek gericht tegen de Heilige Geest. Ananias liegt immers in de gemeente, de plaats waar de Heilige Geest woont (1 Korinthe 3:16). Hij handelt godslasterlijk door te doen alsof de Heilige Geest niet in staat zou zijn dit bedrog te ontdekken.
De fout is dus niet dat Ananias en Saffira maar een deel gegeven hebben. Ze waren door niets of niemand verplicht om van hun bezit uit te delen. Daaruit blijkt duidelijk dat de gemeenschap van goederen in deze eerste gemeente geen eis was. Het was geen nieuwe wet maar een daad van liefde.

Vers 5-6
Petrus is nog niet uitgesproken of Ananias valt dood neer. Dit gebeuren wekt grote vrees onder allen die het hoorden. De gemeente van Christus is de plek waar het om liefde én heiligheid hoort te gaan.
Ananias wordt meteen begraven. Het was, en is, gebruikelijk in het Midden-Oosten om een overledene nog dezelfde dag te begraven.

Vers 7-9
Om een niet nader genoemde reden blijkt Saffira niet gehoord te hebben van het sterven van haar man. Waarschijnlijk wordt ze ongerust en komt ze hem drie uur later achterna. Petrus test haar door open te vragen naar de waarheid. Het geld ligt waarschijnlijk nog steeds aan de voeten van de apostelen. Petrus vermeldt in ieder geval het precieze bedrag. Klopt het dat het land daarvoor verkocht is? Saffira liegt net zo hard als haar man. Petrus maakt duidelijk dat deze gezamenlijke overeenstemming de zonde alleen nog maar erger maakt. Meegaan in de fouten van een ander is dubbel erg. Het is persoonlijke schuld én het vergroot de schuld doordat je die ander niet van zijn verkeerde weg probeert af te krijgen.

Vers 10-11
Saffira treft dezelfde straf. Ook zij sterft en de mannen die haar man net begraven hebben, brengen ook haar lichaam weg.
Deze gebeurtenissen brengen een grote vrees over de gemeente en over allen die dit horen. Gods liefde was zichtbaar geworden in die eerste gemeente. Ook Gods heiligheid komt aan het licht. Die twee dingen werken ‘vrees’. Heilige liefde bij mensen die vol ontzag voor God leven.

Tot slot
Waarom logen Ananias en Saffira? Dat is niet zo makkelijk te bepalen. Het meest waarschijnlijke is dat ze hierdoor eer en aanzien in de gemeente hoopten te verwerven. Het is nodig hierbij te bedenken dat alles wat we hebben door God gegeven is. Als wij iets geven, is dat nooit meer dan teruggeven (1 Kronieken 29:4). Trots zijn op je geefgedrag is daarom een ontkenning van het feit dat we alles aan God te danken hebben.
Status verwerven met ons gedrag is daarbij een miskenning van Gods liefde. De Heere Jezus kwam naar de aarde ‘om Zijn ziel te geven tot een rantsoen (losprijs) voor velen’ (Mattheüs 20:28). Die liefde mag zichtbaar worden in de bereidwilligheid van een christen om dan ook als een dienaar de ander te dienen. Dat gebeurde in die eerste gemeente. Ananias en Saffira veroorzaakten met hun liegen een verduistering van deze waarachtige liefde. Hun dood is een waarschuwend voorbeeld dat de kerk van alle tijden stil zet bij Gods oproep om Zijn Woord rein te bewaren en om als christen en als gemeente te jagen naar heiliging.