Bijbelgedeelte: Mattheüs 6:19-34

Vers 19
De Heere Jezus vertelt in dit vers de reden waarom we aardse goederen niet tot onze schat moeten maken. Ze zijn niet van blijvende waarde en aan bederf onderworpen. Motten zijn een soort vlindertjes die gaten in kleding vreten. Roest tast (kostbaar) metaal aan en bovendien kunnen al onze aardse bezittingen door dieven gestolen worden. Het bezit van aardse eigendommen wordt niet verboden, maar wel geldt dat de houding van een mens ten opzichte van zijn bezit bepalend is.

Vers 20-21 We moeten hemelse schatten vergaderen die onvergankelijk zijn. Door het geloof in de Heere Jezus, en daaruit voortkomend een godzalige levenswandel, rijk aan goede werken, ontvangen we de hemelse schat van het eeuwige leven. Datgene waar ons hart naar uitgaat, maakt duidelijk waar onze schat ligt. Zijn we hemelsgezind of aardsgezind? Andersom geldt het echter ook: Als onze schat in de hemel is, zal de hemel onze eeuwige bestemming zijn. Maar als we enkel aardse schatten vergaderd hebben, zal onze ziel samen met die schatten verloren gaan.

Vers 22-23
Omdat het oog het licht opvangt, kun je het vergelijken met de lamp van het lichaam. Daarmee wordt ons verstand, hart, wil bedoeld. Als dat één-voudig is, op één zaak gericht, namelijk op Gods Koninkrijk, zal de mens bij dat licht de goede weg gaan. Maar als dit (figuurlijke) oog al verduisterd is en in plaats van gericht te zijn op Gods Koninkrijk, enkel aardse schatten najaagt, hoe zal een mens dan nog licht ontvangen om de goede weg te gaan?

Vers 24
Niemand kan twee heren dienen. Uiteindelijk is er maar één echt de baas. Zo is het onmogelijk om aan geld en aardse bezittingen (de Mammon) vast te zitten en tegelijkertijd God tot je Koning te hebben. Niet het feit dat je rijk bent, is verkeerd, maar wel wat je ermee doet. Denk aan het verschil tussen de rijke jongeling en Jozef van Arimathea. De eerste verlaat Jezus omdat hij geen afstand van zijn bezittingen kan doen, terwijl de laatste Jezus dient met zijn rijkdom.
De Heere Jezus heeft het zelf gezegd: ‘En wederom zeg Ik u: Het is lichter, dat een kemel ga door het oog van een naald, dan dat een rijke inga in het Koninkrijk Gods’ (Mattheüs 19:24).
Denk bij haten niet aan onze betekenis van het woord, maar aan een ondergeschikt maken aan (zie ook Lukas 14:26).

Vers 25
In vers 25 verbiedt de Heere Jezus niet het zorgen voor onszelf en anderen of het gebruik van de middelen, maar wel bange vrees voor de toekomst en nodeloze bezorgdheid. Een overvloed aan voedsel garandeert nog geen lang leven, en veel kleding nog geen gezond lichaam. Door bezorgd te zijn, wil je zekerheid hebben over iets waarvan de zekerheid niet bij een mens ligt maar bij God.

Vers 26
De vogels doen niets voor hun brood en toch worden ze door de hemelse Vader gevoed. Hoeveel te meer zal Hij dan Zijn kinderen voeden die in Zijn ogen zoveel kostbaarder zijn. De zekerheid dat de Heere zelfs voor de vogeltjes zorgt, mag ons gerust maken. Weten dat de Heere zorgt, neemt bezorgdheid weg.

Vers 27
Hoezeer je ook probeert je leven in stand te houden, niemand kan zijn leven ook maar een ogenblik verlengen. God bepaalt de duur van ons aardse leven. Dit kan een angstige gedachte lijken, maar als je weet dat je leven veilig is in Gods hand werkt het juist bevrijdend. We kunnen ons leven niet vasthouden, maar het hoeft ook niet, want de Heere zorgt!

Vers 28-30
Zoals de vogels niet voor hun brood hoeven te werken, hoeven de leliën niets voor hun ‘kleding’ te doen. Toch is hun bloemenpracht mooier dan de meest fraaie gewaden van koning Salomo, de rijkste man ooit. Als God nu deze bloemen, die elke dag weggemaaid kunnen worden om met het verdroogde gras als brandstof voor de oven te dienen, zo prachtig bekleedt, hoeveel te meer zal Hij dan Zijn kinderen niet van kleding voorzien? Alle nutteloze bezorgdheid blijkt het gevolg van kleingeloof te zijn. Geloven is vertrouwen op Gods zorg.

Vers 31-33
We moeten ons niet net als de heidenen, die God niet als hun hemelse Vader kennen, bezorgd maken over deze aardse zaken. De Heere weet namelijk precies wat Zijn kinderen nodig hebben! Onze voornaamste zorg moet zijn om het Koninkrijk van God en Zijn gerechtigheid te zoeken. Om zelf door geloof en wedergeboorte een inwoner van dat Koninkrijk te worden en door het gebruik van onze kracht, gaven, tijd en geld ook anderen voor dat Koninkrijk proberen te winnen. Om Gods gerechtigheid te zoeken, te leven naar Zijn geboden en dagelijks de toevlucht te nemen tot de Zaligmaker. Dan zal de Heere ons als toegift ook geven wat we voor dit tijdelijk leven nodig hebben.

Vers 34
Het heeft geen zin ons zorgen voor morgen, voor de toekomst, te maken. God geeft elke dag precies wat een ieder persoonlijk van Hem nodig heeft. De Heere Jezus schetst een eerlijk beeld van het leven hier op aarde. Elke dag zullen er nieuwe zorgen zijn. Maar daar staat wel tegenover dat God ook elke dag weer nieuwe hulp en kracht geeft. De Heere geeft Zijn genade niet voor dagen of weken vooruit. Dat zou ons onafhankelijk maken. Maar door voor elke dag opnieuw Zijn genade en zorg te geven, blijven we dicht bij Hem omdat we Hem zo hard nodig hebben. Een leven uit het geloof, vol vertrouwen op Vaders zorg, is het leven van een kind van God.