Ik voor u

Maar ondertussen is het niemand minder dan God Zelf Die het tegen ons zegt: ‘Je zit op Mijn plek!’ Je kunt er niet omheen. Hoor je ook dat jouw naam genoemd wordt? Onze zonde is dat we op Gods stoel gaan zitten. We miskennen onze Schepper. We doen alsof wijzelf God zijn.

Vandaag zie je het gebeuren om je heen. En merk je het ook niet vaak in je eigen hart? Hoe graag willen we niet zelf de touwtjes in handen houden? God ziet en merkt het ook. Hij toornt erover en zet ons in de beklaagdenbank. Met Jood en heiden. Met de hele wereld. Het hoge woord komt eruit: ‘Want állen hebben gezondigd en missen de heerlijkheid van God.’

Kun je hier nog iets aan doen? Nee, niet vanuit jezelf. Maar je mag ermee naar de Heere gaan. Je mag met oprecht berouw in je hart bidden: ‘Heere, open mijn ogen voor mijn zonde. Laat me zien hoe ik op Uw plek ga zitten in mijn leven. Ga niet in het gericht! Maar wat gebeurt daar? Nog voordat je ‘Amen’ hebt gezegd, klinkt Gods stem. Hij spreekt tot Christus en zegt: ‘U moet die zondaar zijn die daar tot mij bidt’. Wat een wonder! Hoor je ook je naam weer genoemd worden? Opnieuw? Onvergetelijk? Opeens sta je op Golgotha en zie je Christus. Gekruisigd. Je kunt niet anders roepen dan: ‘Heere Jezus, U hangt op mijn plek!’ Maar de Gekruisigde kijkt je aan. ‘Ik voor u’. Drie woordjes maar. Je gelooft je eigen oren niet. Of toch wel. Want je hoort immers je naam noemen! Daar leer je zien: mijn zonde is dat ik Gods plaats inneem.

Het Evangelie is dat God in Christus mijn plaats inneemt. Geloven is niets anders dan ‘Amen’ zeggen op Gods oordeel: ‘Je hebt mijn toorn verdiend, want je zit op Mijn plek!’, maar ook ‘Amen’ zeggen op Gods Evangelie: ‘Voor jou is de zaligheid, want Ik neem in Christus jouw plaats in’.‘Ik voor u.’ Daar raak je nooit over uitgedacht!