Bijbelgedeelte: Filémon

Context
Paulus zit in Rome gevangen maar vanaf die plaats onderhoudt hij door middel van brieven zijn contacten. Deze brief stuurt hij naar Filémon, die waarschijnlijk in Kolosse woont. Paulus kent Filémon, die een belangrijke plaats in de gemeente inneemt, goed.

Kerntekst
Filémon: 11 Die eertijds u onnut was, maar nu u en mij zeer nuttig.
En ten laatste zond hij tot hen zijn zoon, zeggende: ‘Zij zullen mijn zoon ontzien.’

Doelstellingen

De kinderen beseffen dat vergeving geven en ontvangen belangrijk is
Ze begrijpen dat Gods kinderen in Christus één zijn maar dat er maatschappelijk gezien verschillen blijven

Zingen

Psalm 16:1,2; 19:6; 119:32, 88; Gebed des Heeren:6; Morgenzang:3-5
ZB - Wees ook jij een discipel / Groot is Uw trouw, o Heer’ / Neem mijn leven

Geloofsleer

HC zondag 42 - Het achtste gebod
HC vraag 56 - Vergeving van zonden
HC vraag 126 - De vijfde bede

Introductie
Misschien heb je in een heel boze bui weleens gedacht: ‘Ik loop weg!’ Moet je jezelf deze vragen eens stellen: Hoe zou dat zijn? Waar zou je naar toe gaan? Wat zou je kunnen doen? Hoe zou je aan voedsel en onderdak komen? Hoe zou je reizen? Je was blij dat je boze bui over was en je gewoon fijn thuis was.

Beginzin
Hoe dúrfde Onesimus het aan om weg te lopen. Hij is een slaaf en heeft, toen hij wegliep, nog een en ander van zijn meester gestolen. Nee, hij zou nooit meer terug durven gaan, want zijn meester zou hem zwaar mogen straffen.

Vertelschets

Nu is hij in Rome. Vanaf Kolosse heeft hij bijna 1.000 km gereisd, is hij de Middellandse Zee overgestoken en hier voelt hij zich nu veilig. In het grote en drukke Rome zou het niet meevallen om hem te vinden. De afgelopen tijd heeft hij de gestolen spullen van zijn meester moeten gebruiken om aan voedsel te komen en te kunnen reizen.
Op een dag ontmoet Onesimus de apostel Paulus. Paulus, de apostel die om zijn geloof al een tijd gevangen zit in de hoofdstad van het Romeinse rijk. Hij heeft huisarrest maar mag wel mensen ontvangen in zijn woning.
Onesimus luistert naar de oude apostel. Paulus verkondigt hem Christus, de gekruisigde. Dat was immers het doel van Paulus’ leven nadat hij Jezus ontmoet had.
Ze hebben gesproken over Filémon, de meester van Onesimus in Kolosse. Ja, Paulus kent Filémon goed. Filémon is rijk en neemt een belangrijke plaats in in de gemeente van Kolosse.
In Rome komt Onesimu tot bekering. Hij belijdt Jezus als zijn Zaligmaker en mag als christen leven en de Heere Jezus volgen. Maar dat betekent nogal wat! Hij komt tot het besef dat hij verkeerd gehandeld heeft toen hij Filémon verliet en naar Rome ging.
Ja, hij wilde vrij zijn en Christus predikte immers vrijheid! Door weg te lopen, dacht hij die vrijheid te vinden, maar hij begint hoe langer hoe meer te beseffen dat de vrijheid die Christus bedoelde een andere is. Jezus brengt de ware vrijheid. Jezus bevrijdt van de slavernij van de zonde. Met Zijn dood aan het kruis betaalde Hij voor de zonden van degenen die in Hem geloven.
Paulus en Onesimus zijn erg op elkaar gesteld geraakt. Paulus laat hem zien dat hij de Heere moet dienen op de plaats die de Heere hem gegeven heeft, bij Filémon in Kolosse. Onesimus zal dus terug moeten keren. Hoe zal Filémon reageren als hij terugkomt en zijn schulden belijdt? Onesimus ziet er tegen op. Met Paulus bespreekt hij de situatie en dan zegt Paulus: ‘Ik zal een brief schrijven aan Filémon en hem alles uitleggen.’
Er is maar één antwoord en één hoop voor Onesimus, christelijke liefde. Paulus sprak hierover in zijn brief aan Filémon: ‘Ik dank God voor je sterker wordend geloof. Je begrijpt steeds meer hoe je in Christus het goede kunt doen. Als apostel zou ik je mogen bevelen, maar ik spreek liever uit liefde met je. Ik ben oud, gevangen om de naam van Christus. Zou je mijn verzoek weigeren?’
Als Filémon dat leest, zal hij het moeilijk vinden om niet op het verzoek van Paulus in te gaan. ‘Onesimus is je huis ontvlucht. Maar in Rome is hij tot geloof in de levende Christus gekomen.’ Dit moet een geweldige boodschap zijn voor Filémon. Daarom durft Paulus hem te vragen zijn weggelopen slaaf weer aan te nemen. Onesimus zal nu tot veel meer nut kunnen zijn; hij is nu een geliefde broeder voor Filémon.
‘Ik had hem wel hier willen houden om mij in mijn gevangenschap te dienen, maar dat wilde ik niet zomaar doen. Hij komt nu bij je terug en ik vraag je hem te behandelen als een geliefde broeder.’ Paulus weet dat Onesimus van zijn meester heeft gestolen en zegt: ‘Alles wat hij u schuldig is, zal ik betalen. Ik heb vertrouwen in je gehoorzaamheid en weet dat je meer zult doen dan ik zeg.’

Slotzin
Filémon mag laten zien dat hij christen is en dat hij Onesimus, zijn slaaf, vergeven wil. Hij zal dit kunnen doen in Gods kracht. Hij zal beseffen dat hij, net als Onesimus, zondaar is en de liefde en de vergeving van Christus nodig heeft om werkelijk te kunnen leven.

Gesprek

Om welke drie personen gaat het in dit Bijbelboek vooral?
Welke argumenten noemt Paulus in zijn brief om Onesimus weer aan te nemen?
Hoe zou Onesimus zich hebben gevoeld? Welke kans ligt hier voor Filémon?
Welk verschil is er ten opzichte van vroeger in de verhouding tussen Onesimus en Filémon?
Hoe zou deze geschiedenis afgelopen kunnen zijn?
Welke lessen kunnen wij er uit leren?

Samenvatting
Deze korte brief begint Paulus, evenals zijn andere brieven, ook met danken, hoewel hij in de gevangenis is. Hij heeft gehoord dat de gemeente van Filemon gezegend wordt. De slaaf van Filemon, Onesimus, is weggelopen bij zijn meester en bij Paulus terechtgekomen. Hij is tot geloof gekomen en daarom zal hij vanaf nu nuttig zijn voor zijn heer. Met een brief waarin hij Filemon verzoekt zijn slaaf weer in zijn huis op te nemen, stuurt Paulus Onesimus terug.

Vragen