Werk in Gods Koninkrijk

We zoeken dus mannen die hard kunnen werken, die kunnen bidden, die kunnen huilen en die kunnen sterven. In feite hebben we voor het werk van Christus mannen nodig die vol zijn van een toegewijde ijver, mannen die onder goddelijke invloed staan, als pijlen die uit de boog van de Almachtige recht op het doel af vliegen, mannen als bliksems, door de Eeuwige afgevuurd om elke moeilijkheid omver te werpen met onweerstaanbare, doelgerichte kracht. We zoeken een goddelijke geestdrift om ons aan te vuren, een almachtige drijfveer om ons aan te dringen. Slechts mannen die zo vervuld zijn met de Heilige Geest zullen het grote werk van God kunnen volbrengen.
Aan sommigen van ons zijn in het bijzonder zielen toevertrouwd. Aan u, onderwijzers. Aan u, evangelisten. Aan u, predikanten. Aan mij, ik weet het heel goed. Wat als ik er de oorzaak van zou zijn dat iemand van u verloren gaat? Ik zou het niet willen. God geve dat het nooit gebeurt dat een ongevoelig woord van mij of iets wat ik koud of onbedachtzaam zeg, ertoe leidt dat een onsterflijke geest zich afkeert van de hoop en van de Heere Jezus Christus! Dat zou vreselijk zijn. En als het ooit gebeurd is, laten wij dan de eersten zijn die de dwalenden gaan zoeken.
Ik denk dat het eerste waar we in naam van God en met de hulp van de Heilige Geest naar moeten streven, is om mensen bij Jezus Christus te brengen. Laat God voorkomen dat we ooit een vinger opheffen om hen ergens anders heen te verwijzen voor hun zaligheid. Elke echte gelovige en elke christelijke predikant moet zeggen: Hier beneden is mijn werk om steeds te roepen: 'Zie het Lam!' We moeten zondaren naar Jezus verwijzen. Zelf moeten we ondertussen blijvend op Hem zien en bidden dat ook anderen naar Hem zullen kijken.
Ik vrees dat er dominees zijn die hun eigen gezin verwaarloosden terwijl ze voor anderen preekten. Het is voor een man heel makkelijk om zijn eigen gezin te negeren en voortdurend bezig te zijn met kerkenwerk. Zeker als zijn vrouw niet helpt om hun kinderen goed op te voeden. Zo worden de kinderen niet onderwezen in de weg die ze moeten gaan. Ik wilde dat dit kwaad niet zo vaak voorkwam, maar ik weet dat sommigen goddeloos geworden zijn omdat er niet genoeg aandacht aan hen besteed is. De wijngaard thuis werd genegeerd, terwijl de wijngaard van anderen onderhouden werd.
Onze Heere zou niet willen dat we leugenachtig spreken voor Hem of dat we de waarheid onderdrukken om Zijn zaak te dienen. Het kan gebeuren dat u denkt: 'Tja, ik weet het niet. Mijn vriend zal zich ergeren als ik die waarheid belijd. Ik zal mijn geloof niet echt verloochenen, maar ik zal doen alsof het om iets kleins en onbelangrijks gaat.' Dan wilt u dus kwaad doen om er goed uit voort te laten komen. … Als iemand zijn portret laat schilderen, is het fout om alleen zijn neus af te beelden en niets anders, of om die neus zo groot te maken dat u zijn ogen niet meer kunt zien. Verteken de waarheid nooit. Sommige waarheden vormen de achtergrond van een beeld, ze zijn niet bedoeld om op de voorgrond te worden geplaatst. Maar achtergrond of voorgrond, elk deel moet waarheidsgetrouw zijn.
Maar Christus zegt: 'Nee, ga en onderwijs.' Dat moet een moeder doen voor haar kind. Dat moet een onderwijzer doen voor een jongen of een meisje. 'Ga en onderwijs.' Wat een eenvoud! Illustreer, leg uit, licht toe, instrueer, informeer, vertel. Neem de duisternis van onwetendheid bij hen weg. Laat hun het licht van de openbaring zien. Onderwijs! Wees tevreden met te gaan zitten en hun de meest duidelijke en gewone dingen te vertellen. Het is niet uw uitnemendheid die hen zal bekeren. Het zijn niet uw opgesmukte taal en gepolijste stiltes die hun verstand in beweging zullen brengen. Ga en onderwijs hen. Onderwijs hen! Nogmaals, mijn hoorders, dat woord heeft te maken met de eerste beginselen. We preken niet tot kinderen. We onderwijzen hen. We moeten ook niet zozeer preken tot de naties. Dat woord schijnt te groot voor de onbeschaafde, kinderlijke volken. Ga en onderwijs hen eerst de heel eenvoudige waarheden van het kruis van Christus.
Dit is wat we moeten prediken: vrije, volledige, onomkeerbare vergeving voor ieder die zich van de zonde bekeert en Christus aangrijpt door het geloof. O, knechten van de Heere, wees niet beschroomd om dit uit te roepen. Dit is uw boodschap!
Ons werk faalt verschrikkelijk als we ons niet bezighouden met de jongens en meisjes. Ik ben bang dat veel van onze openbare prediking in dit opzicht bestraffenswaardig is. Ik voel zelf dat ik niet zo veel in mijn gewone preken tot de kinderen van mijn gemeente zeg als ik zou moeten doen. Hier en daar voeg ik verhalen en gelijkenissen in, maar als ik ooit mijn eigen ideaal van preken bereik, zou ik veel vaker doelgericht handenvol over de jongeren uitstrooien. Preken moeten zijn als een mozaïek. Er moeten overvloedig schitterende stukken in zitten die de kinderlijke blik zullen vangen. Onze uiteenzettingen moeten 'wijn en melk' zijn, zoals Jesaja zegt (Jes. 55:1), wijn voor de mannen en melk voor de kleintjes.
Vanaf de preekstoelen moeten we een kindervriend zijn. Dan zullen kinderen als vrienden van ons en van onze Meester opgroeien.
Ik weet in ieder geval dat ik me zelden gelukkiger voel dan wanneer ik een volle Christus voor een lege zondaar predik.
Predikers behoren het net van Evangelie uit te werpen zonder daarbij van te voren te selecteren. Zij zijn immers vissers van mensen. Ook vissers kunnen niet van tevoren selecteren welke vissen ze wél en niet willen vangen.
Het koord van het Evangelie met al zijn beloften wordt zo laag neergelaten dat ook kinderen en kleine mensen zoals Zacheus het kunnen aangrijpen.