Bijbelgedeelte: Johannes 13:1-20

Context
In Johannes 13 -17 lezen we de gesprekken tussen Jezus en Zijn discipelen die plaatsvinden op de laatste avond. De avond voor Zijn sterven op Goede Vrijdag. Ze bevinden zich in de zaal waar ze het Pascha vieren.

Kerntekst
Johannes 13:14 Indien dan Ik, de Heere en de Meester, uw voeten gewassen heb, zo zijt gij ook schuldig elkanders voeten te wassen.

Doelstellingen

De kinderen zien hoe nederig Jezus’ houding was.
Ze beseffen dat de Heere dat ook van ons vraagt. Wij moeten Hem daarin navolgen.
De kinderen weten dat dat alleen kan door het geloof in Jezus Christus.

Zingen

Psalm 17:3, 25:2, 81:12, 86:6, 139:14
ZB - Doorgrond mijn hart / Heere, maak mij Uw wegen bekend / Jezus open mijn oren / Neem mijn leven / Wees ook jij een discipel

Geloofsleer

HC zondag 26 Van de Heilige Doop
HC zondag 32 Van de dankbaarheid

Introductie
‘Jongens, gaan jullie opruimen? We gaan bijna eten.’ Mama roept vanuit de keuken naar Mieke en Bas. Bas en Mieke kijken elkaar aan. Ze zitten net heerlijk met hun vriendjes een spelletje te doen. Maar oei, kijk eens in de kamer wat een rommel. Dat moet allemaal opgeruimd worden. Mieke heeft geen zin. Bas moet het maar doen. Het is bijna allemaal zijn speelgoed. Maar Bas wil ook niet. Zijn vriendjes wilden per se alles bekijken. Zij moeten het maar doen. Maar de vriendjes moeten bijna naar huis, zeggen ze. Hoe moet dat nu?
Heb jij ook wel eens geen zin om iets te doen? Wat zou de Heere willen dat wij doen?

Beginzin
Het is donker geworden. Door de straten van Jeruzalem loopt een groepje mannen.

Vertelschets

Het is de Heere Jezus met Zijn discipelen. Kijk, daar gaan ze een huis binnen. In dat huis gaan ze samen eten. Dat wil de Heere Jezus zo graag. Ja, nog even en dan zal het gebeuren. Dan zullen de soldaten Jezus vangen en meenemen. Jezus weet het wel. Hij weet precies wat er gaat gebeuren. Dat Hij zal lijden en sterven. Maar het moet. Om de straf te dragen van de mensen die in Hem geloven.
Als ze binnenkomen, staat er bij de deur een schaal en een kan met water. Dat is om de voeten te wassen. Want kijk maar eens naar de voeten van de discipelen. Ze zijn helemaal vuil geworden van het zand dat op de weg ligt. Voor ze gaan eten, kunnen nu heerlijk de voeten weer schoongewassen worden. Meestal doet een knecht dat.
Maar kijk, er is geen knecht. Nee, alleen de spullen staan er. Hoe moet dat nu? Wie moet er nu hun voeten wassen? De discipelen kijken elkaar aan. Snel loopt één discipel door. Daar heeft hij geen zin in! Ook een andere discipel zoekt vlug een plekje op. Nee, dat vieze werkje doet hij niet. En weer een andere discipel denkt: maar ik ben de knecht toch niet.
Nee, geen van de discipelen wil de voeten gaan wassen. Zachtjes schuifelen ze allemaal voorbij de schaal en het water. In de zaal zoeken ze een plekje bij de tafel. Allemaal met vieze voeten.
Dan gaan ze samen eten. Allemaal zijn ze er. Ook Judas is er bij. Judas die eigenlijk helemaal geen echte discipel van Jezus is. Judas zal straks de Heere Jezus gaan verraden.
En dan, als ze klaar zijn met eten, staat Jezus op. Hij doet Zijn kleed uit en loopt naar de deur van de zaal. Naar de schaal en het water. Die neemt Hij mee en ook nog een doek. Dan loopt Hij naar de eerste discipel. Hij knielt neer op de grond en giet wat water over de voeten van de discipel. Het zand spoelt eraf. Met de doek droogt hij de voeten weer af.
In de zaal is het stil geworden. Alle discipelen zien wat Jezus doet. Niemand durft er iets te zeggen. Wat schamen de discipelen zich. Zij wilden dat vieze werkje niet doen. En nu doet Jezus het wel. Hun grote Meester gaat nu dat vieze werkje doen.
Na een poosje komt de Heere Jezus bij Petrus. Ook zijn voeten wil Hij wassen. Snel trekt Petrus zijn voeten terug. ‘Nee’, zegt hij, ‘U mag mijn voeten niet wassen. Nooit.’ Hij denkt: Jezus, de Meester hoeft dat vieze werkje toch niet te doen?
Jezus kijkt Petrus aan. Hij zegt: ‘Petrus, mag Ik jouw voeten niet wassen? Dan hoor je niet meer bij Mij. Dan kun je Mijn discipel niet meer zijn. Dan kun je Mijn kind ook niet zijn.’
Dat vindt Petrus heel erg! Hij houdt juist zoveel van de Heere. Hij wil juist wél heel graag bij Hem horen. Snel zegt hij: ‘Heere, was mijn voeten maar en ook mijn hoofd en ook mijn handen.’ Maar dat is niet nodig. Zo wast de Heere ook de voeten van Petrus en van al Zijn discipelen.
Dan brengt Hij de schaal, het water en de doek weer terug en doet Zijn kleed weer aan. Als Hij weer bij de tafel zit, zegt Hij: ‘Weten jullie ook waarom Ik dit nu gedaan heb?’ Jullie mogen niet denken dat je de belangrijkste bent. Jullie moeten de minste zijn voor elkaar. Je moet elkaar altijd helpen en voor elkaar zorgen. Ook als je dan iets moet doen wat je niet fijn vindt. Ik doe dat ook en Ik ben nog wel de Meester. Ik ben de Heere!’
Stil luisteren de discipelen naar Hem. Ze zijn het vast nooit meer vergeten. Zoals Jezus deed, zo moeten zij ook doen.

Slotzin
Zo moet jij ook doen, dan dien je de Heere. Dan wil de Heere ook in jouw hart wonen. Bid maar zacht in je hart: Heere, wilt U mij ook zo maken als U? Dat ik op U mag gaan lijken?
Wilt u mij ook een echte discipel van U maken?

Gesprek
Waarom moeten de voeten gewassen worden? Wie doet dat altijd? Waarom wil nu niemand dat doen? Mag Jezus de voeten van Petrus ook wassen? Wat wil de Heere Jezus hiermee vertellen? Help jij ook wel eens mensen? Ook als je eigenlijk geen zin hebt? Wanneer ben je een echte discipel van de Heere Jezus? Ben jij dat ook?

Samenvatting
De Heere Jezus viert nog één keer samen met de discipelen het Paasfeest. Ze komen bijeen in een zaal waar twee discipelen alles voor de maaltijd klaargemaakt hebben. Maar er is geen knecht om hun stoffige voeten te wassen. Niemand heeft zin om knecht te zijn en ze gaan met vuile voeten aan tafel zitten. Dan gaat de Heere Jezus hun voeten wassen. Ook die van Petrus. Ook die van Judas. De discipelen schamen zich als ze zien dat Jezus hun Knecht wil zijn. De Heere Jezus zegt dat Hij hiermee een voorbeeld gegeven heeft hoe ze met elkaar om moeten gaan.

Vragen