Bijbelgedeelte: Genesis 22:1-19

Context
Toen de Heere Abraham een zoon beloofde, moest hij nog jarenlang wachten voordat Izak geboren werd. Maar de Heere doet altijd wat Hij belooft.

Kerntekst
Genesis 22:8 God zal Zichzelf een lam ten brandoffer voorzien.

Doelstellingen

De kinderen begrijpen iets van de zware beproeving die Abraham doormaakte.
Ze beseffen zijn gehoorzaamheid aan Gods bevel.
Ze begrijpen de verwijzing naar de Heere Jezus.

Zingen

Psalm 42:5; 121:1,2,4; 139:14; 147:6
ZB - Als g’in nood gezeten / Alzo lief had God de wereld
UMK - Abraham is heel bedroefd

Geloofsleer

HC vraag 4 - De eis van Gods wet
HC vraag 124 - De derde bede
NGB art. 13 - Van de voorzienigheid van God
NGB art. 21 - De voldoening van Christus

Introductie
Op een zondag liet de dominee zijn gouden horloge zien aan de kinderen van de zondagsschool. Hij liet het aan het kettinkje heen en weer bungelen. ‘Is het een echte?’ vroeg iemand. ‘Jazeker. Wil je het hebben?’ De kinderen knikten, jazeker! ‘Kom maar, dan mag je het meenemen.’ De kinderen draaiden wat heen en weer, maar niemand kwam naar voren. Niemand geloofde dat de dominee zijn horloge weg zou geven. Tot een jongetje verlegen naar voren liep. De dominee gaf hem het horloge écht. De jongen gelóófde de dominee.
Straks vraag ik wat dit te maken heeft met de vertelling van vanmorgen.

Beginzin
Moet dat écht?! Maar dat kán toch niet!

Vertelschets

Abraham woont al jarenlang in Kanaän. Al heel vaak heeft de Heere met hem gesproken. Hij heeft de Heere lief en kent Zijn stem heel goed.
Als hij op een dag zijn naam hoort roepen, ‘Abraham, Abraham’, weet hij meteen dat het de stem van de Heere is. ‘Zie, hier ben ik!’ Wat zal de Heere tegen hem zeggen?
Maar als hij het antwoord hoort, schrikt hij enorm. Wil de Heere écht dat hij Izak gaat offeren?
Ja, de Heere zei het duidelijk: ‘Neem Izak mee naar het land Moria. Ik zal je aanwijzen op welke berg je een altaar moet bouwen. Daarop moet je Izak offeren.’
Nadat de Heere beloofde dat hij geboren zou worden, hebben ze zolang gewacht! En later zou uit zijn familie de Heere Jezus geboren worden. Dan zouden de mensen zalig kunnen worden. Jezus zou immers sterven voor de zonden van de mensen die in Hem geloven. Dat zou dan ook niet kunnen gebeuren.
Nee, Abraham begrijpt het niet. Maar hij heeft de Heere lief, meer dan alle andere mensen en dingen. Abrahams hoofd is vol gedachten.
Gehoorzaam staat hij de andere morgen vroeg op. Hij legt een stapel hout op de ezel, pakt eten en drinken en samen met Izak en twee knechten gaan ze het tentenkamp uit.
Weet je dat de Heere ook tegen jou spreekt? Luister je net zo goed als Abraham?
Ze zijn drie dagen onderweg. Abraham vindt het heel moeilijk, hij heeft zoveel tijd om na te denken over alles.
Dan laat de Heere Abraham weten dat ze er zijn. ‘Blijven jullie hier’, zegt Abraham tegen de knechten. ‘Wij gaan samen de berg op en als we aangebeden hebben, komen we terug.’ Abraham zegt daarmee dus dat ook Izak terugkomt. Hij weet niet hoe het gaan zal, maar hij gelooft vast dat God zal zorgen. Hij kan Izak zelfs uit de dood opwekken.
Ineens vraagt Izak, die het hout op zijn schouder draagt: ‘Vader, waar is het offerlam?’ ‘God zal Zelf voor een lam zorgen om te offeren, mijn zoon.’
Boven op de berg bouwt Abraham een altaar. Als hij aan Izak vertelt wat de Heere heeft gezegd, gaat Izak op het hout liggen en laat zich rustig vastbinden. Hij wordt niet boos, hij loopt niet hard weg.
Als Abraham zijn hand met het mes omhoog steekt, klinkt ineens weer de stem van de Heere: ‘Abraham, doe de jongen niets. Ik weet nu dat u de Heere liefhebt. Ik weet dat u het allerliefste, uw zoon, aan Mij wilde geven.’
Abraham wilde de Heere gehoorzamen. Zó lief had hij de Heere. Maar nu is hij blij: Izak hoeft niet te sterven.
Heel veel later werd de Heere Jezus geboren. Hij kwam op aarde omdat Hij voor de zonden van de mensen wilde sterven. Dat gebeurde op Golgotha, aan het kruis. Hij mocht niet blijven leven. Het was nodig dat Hij gekruisigd werd. Hij was het échte Offerlam.
Abraham kijkt op als hij in de struiken iets hoort ritselen. Daar zit een mannetjesschaap, een ram, met zijn horens vast. Met een paar grote stappen is Abraham bij het schaap en trekt het los. Hij doodt het dier en legt het op het altaar. Hij steekt het hout aan en offert het schaap. Dat sterft in de plaats van Izak.
God heeft Zelf voor het offer gezorgd, de Heere heeft er in voorzien. Abraham heeft op God vertrouwd.
Vertrouw jij ook helemaal op de Heere, elke dag? Geloof jij dat de Heere altijd doet wat Hij belooft?
De Heere zegt nog meer. Hij weet dat het voor Abrahams geloof nodig is, om telkens weer te horen dat de Heere dicht bij hem is. ‘Abraham, u wilde uw enige zoon voor Mij offeren. Ik zweer dat Ik u zal zegenen. Niemand zal uw familie kunnen tellen. Er zullen net zo veel mensen in uw familie zijn als sterren aan de hemel; als zandkorrels aan het strand. Uit uw familie zal de Heere Jezus geboren worden.
Dat is het allerbelangrijkste, want dan kunnen mensen het eeuwige leven krijgen.

Slotzin
Vol vreugde lopen Abraham en Izak samen de berg af, naar de knechten die op hen wachten. De terugreis is voor Abraham niet zo moeilijk. Hij is blij dat ze samen naar Sara terug mogen gaan.

Gesprek

Wat heeft het verhaal van het horloge te maken met deze geschiedenis?
Wat is ‘gehoorzaam zijn’? Ben jij gehoorzaam? Wanneer spreekt de Heere tegen jou?
Hoe kun je merken of iemand veel van de Heere houdt? Wat doe je dan?
Wat is het verschil tussen Izak en de Heere Jezus?
Wat betekent het dat de Heere zal voorzien?
Waarom past Psalm 42:5 (berijmd) goed bij deze geschiedenis?

Samenvatting
In de nacht geeft de Heere Abraham het bevel om zijn zoon Izak te gaan offeren op de berg Moria. Abraham staat 's morgens vroeg op, maakt zich gereed met twee dienstknechten en vertrekt met Izak. Na drie dagen komen ze aan bij de berg en daar laten ze de twee knechten achter. Samen met zijn zoon neemt hij het hout, het vuur en het mes mee. Izak vraagt aan zijn vader waar het lam is wat ze zullen gaan offeren. Abraham zegt dat de Heere Zelf voor een lam zal zorgen. Op de plek aangekomen, maakt Abraham het altaar en bindt zijn zoon vast. Op het moment dat hij het mes omhoog heft, grijpt God in en zegt dat hij de jongen niets mag doen. Nu weet de Heere dat Abraham zelfs bereid is zijn eigen zoon aan God te geven. In de struiken achter hem, vindt hij een ram die hij aan de Heere offert. De Heere belooft opnieuw dat Hij Abrahams zaad tot een groot volk zal stellen.

Vragen