Bijbelgedeelte: Handelingen 20:7 tot 21:14

Context
Paulus is op weg naar Jeruzalem. Onderweg blijft hij een week in Troas om het Pascha (het feest van de ongezuurde broden) en het paasfeest te vieren. Eutychus wordt weer opgewekt. Paulus wil proberen met het Pinksterfeest in Jeruzalem te zijn. Daarom gaat Paulus niet meer naar Efeze. Hij laat de ouderlingen van Efeze naar Milete komen. Paulus houdt een toespraak en neemt afscheid van hen. De profeet Agabus in Caesarea profeteert dat Paulus door de joden gevangen genomen zal worden in Jeruzalem en overgeleverd worden in de handen van de heidenen. Paulus is bereid om zelfs te sterven voor de Naam van de Heere Jezus.

Kerntekst
Handelingen 20:12 En zij brachten den knecht levend, en waren bovenmate vertroost.

Doelstellingen

De kinderen leren dat verdrukking en strijd hoort bij het leven van een echte christen.
Ze horen dat de Heilige Geest Paulus voorbereid voor de aankomende verdrukking.
Ze leren dat het belangrijkste in dit leven is dat we God persoonlijk leren kennen.

Zingen

Psalm 97:6; 23:1; 33:6; 40:5, 8; 62:1, 4, 5; 72:7; 81:12; 86:6; 108:2; GdH:4
ZB - Al zou de vijgeboom niet bloeien / Blijf bij mij Heer’ / Ga niet alleen door ’t leven / Groot is Uw trouw, o Heer’ / Leer mij Uw weg, o Heer’ / Uw Woord is een lamp voor mijn voet / Wat de toekomst brengen moge

Geloofsleer

HC zondag 10 - Gods voorzienigheid
HC vraag 32 - Waarom Christen genoemd
HC vraag 57 - Troost van de opstanding van het vlees
DL 2, art. 5 - Belofte van het Evangelie met bevel van bekering en geloof
NGB art. 13 - Voorzienigheid van God en Zijn regering over alles

Introductie
Bespreek met elkaar de stelling ‘Als je geen verdrukking kent, ben je geen echte christen.’
Wat kunnen wij leren van mensen in verdrukking, die vervolgd worden vanwege hun geloof?

Beginzin
Het is zondag, al laat in de avond. Maar toch zie ik daar nog licht branden op de derde verdieping van dat huis. In die opperzaal in Troas vinden we de discipelen.

Vertelschets

Waarom zijn ze daar nog zo laat op de avond? Omdat Paulus er nu nog is! Morgen zal Paulus weer weggaan, zijn reis vervolgen naar Jeruzalem.
De discipelen luisteren met aandacht naar Paulus.
Eutychus, een jonge godvrezende slaaf, is in het venster gaan zitten. Dat was een opening in de muur. In deze tijd hadden ze nog geen ramen in de vensters.
Paulus houdt een heel lange preek. Eutychus probeert te blijven luisteren. Maar hij wordt zo moe. Hij valt in slaap.
Maar dan verliest hij zijn evenwicht en valt van de derde verdieping naar beneden! Wat schrikken de mensen. Paulus stopt met praten. Er rennen mensen snel naar beneden. Ze vinden Eutychus, dood op de grond.
Ook Paulus gaat naar beneden. Kijk eens wat hij doet. Hij gaat op Eutychus liggen en slaat zijn armen om hem heen.
Weet je het nog? Dit hebben Elia en Elisa ook gedaan. Elia bij de zoon van de weduwe in Zarfath en Elisa bij de zoon van de vrouw uit Sunem. Zij zijn ook op de jongen gaan liggen.
Hoor wat Paulus zegt tegen de mensen: ‘Wees niet verslagen over zijn dood. Zijn ziel is weer in hem teruggekeerd.’ Wat een groot wonder! De ziel van Eutychus was in de hemel, maar moet weer terug naar de aarde. De naam Eutychus betekent: aan wie iets goeds overkomt.
Weet je nog welke dag het is waarop de discipelen nu bij elkaar zijn? Juist, de zondag. Net zoals de Heere Jezus op deze dag was opgestaan, wordt Eutychus nu opgewekt!
De discipelen worden hierdoor bemoedigd en vertroost. Het versterkt hun geloof dat ook hun lichaam zal opstaan. Net zoals Christus is opgestaan, zal God van Zijn kinderen hun ziel mét hun lichaam verenigen en gelijkmaken aan het verheerlijkt lichaam van Christus.
Paulus gaat weer naar boven met de discipelen. Ze vieren met elkaar het Heilig Avondmaal. Paulus blijft tot hen spreken tot de ochtend toe. Dan neemt hij afscheid van discipelen en vervolgt zijn reis richting Jeruzalem.
Het schip komt aan in de haven van Milete, een belangrijke haven in de Egeïsche zee. Daar gaat Paulus van boord. De stad Efeze zijn ze voorbijgegaan. Toch wil Paulus afscheid nemen van de ouderlingen van Efeze. Daarom stuurt hij een bericht naar Efeze om de ouderlingen te roepen. Ze worden uitgenodigd om naar Milete te komen. De afstand van Efeze naar Milete is een reis van 70 km.
Paulus spreekt de ouderlingen toe. ‘Jullie weten dat ik onder u altijd de Heere ootmoedig gediend heb en veel verdriet en tegenwerking van de joden in Efeze heb gehad. Paulus spreekt klein en nederig van zichzelf. ‘Ik heb jullie het belangrijkste verkondigd. Joden en heidenen heb ik opgeroepen tot bekering tot God en om te geloven in de Heere Jezus Christus.’
Paulus vertelt over zijn toekomst. ‘Ik ben op weg naar Jeruzalem. De Heilige Geest dringt mij hiertoe. Ik weet niet wat er daar met mij zal gebeuren. De Heilige Geest laat mij steeds weten dat ik gevangengenomen zal worden en dat er verdrukking wacht.’
Is Paulus bang voor de toekomst? Nee! Hoor maar wat hij zegt: ‘Ik wil met blijdschap mijn taak volbrengen die God mij heeft gegeven namelijk om de mensen het Evangelie te vertellen. Er is bij God genade.’
Genade voor zondaren. Genade, dat is onverdiende gunst van God. Jezus is niet gekomen om te roepen rechtvaardigen (die Hem niet nodig hebben, het zelf allemaal wel goed weten), maar zondaren (arme, schuldige mensen) tot bekering!
Die boodschap klinkt nu ook tot ons, tot jou! ‘Bekeer je en geloof in de Heere Jezus Christus.’ Ken je de Heere Jezus al persoonlijk als jouw Zaligmaker?
‘Ik weet ook,’ zegt Paulus, ‘dat jullie mij niet meer zullen zien.’ Hij waarschuwt de ouderlingen. ‘Waakt over de gemeente en leidt deze trouw, zoals een herder voor zijn schapen zorgt. Er zullen dwaalleraars in de gemeente komen. En uit jullie, ouderlingen, zullen er mannen afwijken van de leer en proberen gemeenteleden hierin mee te nemen. Wees waakzaam, waarschuw de gemeenteleden liefdevol dag en nacht en vermaan elkaar.’ Hoe kunnen de ouderlingen dit nu ooit allemaal doen? Niet in eigen kracht. Paulus geeft hen over in de hand van de Heere God. Daar is de gemeente veilig. God is machtig om de gemeente op te bouwen en de gelovigen te bewaren bij het geloof.
Paulus wijst de ouderlingen als laatste erop welke houding ze moeten hebben ten opzichte van aardse spullen. Hij neemt zichzelf als voorbeeld. Hij was niet rijk of vroeg niet naar rijkdom. Hij werkte om zelf genoeg te hebben én dacht aan de zwakken in de gemeente. Paulus noemt wat de Heere Jezus Zelf heeft gezegd: het is zaliger te geven dan te ontvangen.
Alle ouderlingen en mensen die bij Paulus zijn, gaan op hun knieën. Ze bidden tot God. Daarna neemt Paulus afscheid van de ouderlingen van Efeze. De ouderlingen zijn erg verdrietig omdat ze Paulus niet meer zullen zien.
Paulus reist verder, via de zee met/op een schip en lopend over het land.
In Tyrus waarschuwen de discipelen Paulus en zeggen ze dat hij niet naar Jeruzalem moet gaan. Na een week moet er weer afscheid worden genomen. Alle gemeenteleden lopen met Paulus mee naar het strand. Ook daar knielen de mensen allemaal en gaan ze in gebed.
In Cesarea komt de profeet Agabus naar Paulus toe. Agabus neemt de gordel van Paulus en bindt daarmee zijn eigen handen en voeten vast. ‘Dit zegt de Heilige Geest: De man van wie deze gordel is, zal in Jeruzalem door de joden worden geboeid en aan de heidenen worden overgeleverd.’
‘Ga niet naar Jeruzalem’, zeggen alle reisgenoten tegen Paulus.
Wat doet Paulus? Zal hij het nu opgeven? Nee, hij roept de mannen op om hem niet langer te beproeven door zich te verzetten tegen zijn plan om naar Jeruzalem te gaan. ‘Want ik ben bereid niet alleen gebonden te worden, maar ook te sterven in Jeruzalem voor de Naam van de Heere Jezus.’ Paulus is niet bang, ook al zou het zijn leven kosten. Hij wil in de voetstappen van de Heere Jezus gaan. Dat is een weg van strijd en lijden.
Nu spreken de mensen Paulus niet meer tegen. Ze geven het over aan de wil van God.

Slotzin
Paulus is niet bang voor de toekomst, want zijn God is bij hem. ‘In de wereld zult gij verdrukking hebben. Maar hebt goede moed, Ik heb de wereld overwonnen!’

Gesprek

Hoe maakt God Zijn wil aan ons bekend? Wat wil God van ons? Wat is bidden naar Gods wil?

Samenvatting
Paulus is op weg naar Jeruzalem. Onderweg blijft hij een week in Troas om het Pascha en het paasfeest te vieren. Paulus houdt een lange preek. Ondertussen valt Eutychus in slaap en valt uit het raam. Hij wordt weer opgewekt. Paulus wil proberen met het Pinksterfeest in Jeruzalem te zijn. Daarom gaat Paulus niet meer naar Efeze. Hij laat de ouderlingen van Efeze naar Milete komen. Paulus houdt een toespraak en neemt afscheid van hen. De profeet Agabus in Caesarea profeteert dat Paulus door de joden gevangen genomen zal worden in Jeruzalem en overgeleverd worden in de handen van de heidenen. Paulus is bereid om zelfs te sterven voor de Naam van de Heere Jezus.

Vragen