Bijbelgedeelte: Handelingen 14

Context
De eerste zendingsreis van Paulus. Er is veel tegenwerking en verzet. De tegenstand weerhoudt Paulus en Barnabas er niet van om vrijmoedig het Evangelie te verkondigen. De Heere bewijst de waarheid van het Evangelie. De kerk groeit.

Kerntekst
Handelingen 14:22 Dat wij door vele verdrukkingen moeten ingaan in het Koninkrijk van God.

Doelstellingen

De kinderen horen dat Paulus Gods Woord verkondigt en daar zijn leven voor over heeft.
Ze worden gewezen op de herhaalde tegenstand tegen het Evangelie en gewezen op het maken van de goede keuze.
Ze horen van het einde van de eerst zendingsreis.

Zingen

Psalm 81:10; 146:3; 147:10
ZB - De kerk van alle tijden / Samen in de Naam van Jezus / U bent mijn schuilplaats Heer’

Geloofsleer

HC vraag 26 - Geloven in de levende God
HC vraag 84 - Het geloof
HC vraag 94 - Het eerste gebod
NGB art. 2 - De openbaring van God in de natuur
DL 5, 14 - Vermaning

Introductie
Stel je wilt nieuwe bloemen planten in de tuin. Er is goede grond nodig. Dan ga je de planten en bloemen erin zetten. Als het klaar is, ziet het er prachtig uit. Als je er daarna niet meer naar omkijkt, gaat het verkeerd. Het onkruid schiet omhoog en de planten verwilderen. Of alles verdort door droogte. De bloemen hebben verzoring nodig, anders gaat het mis.
Paulus en Bárnabas hebben Gods woord gebracht in Klein-Azië. Er zijn gemeenten ontstaan. Maar ook hier is ‘verzorging’ nodig.

Beginzin
Wat is het stil in de synagoge te Ikónium. Allen luisteren naar de woorden van twee mannen. Wie zijn die vreemdelingen? Het zijn Paulus en Bárnabas.

Vertelschets

Paulus en Barnabas hebben Antiochíë verlaten omdat de regering van die stad hen gevangen wilde nemen. Ze zijn verder gereisd naar Ikónium. Daar wonen, aan de rand van een zoutvlakte, veel Grieken. Ook hier preken Paulus en Bárnabas eerst in de synagoge voor de Joden. De mensen luisteren ingespannen naar de woorden van Paulus. Wat zou hij tegen hen gezegd hebben? Ook de Grieken (daarmee worden de heidenen bedoeld) komen steeds meer naar Paulus luisteren.
Er is vrucht op de prediking: velen geloven. Wat zullen Paulus en Bárnabas blij zijn geweest. Lange tijd mogen ze in deze stad hun evangeliewerk verrichten. In de Naam van de Heere mogen ze zelfs wonderen en tekenen doen.
Maar ook hier zit de duivel niet stil. De Joden die niet willen geloven, zetten de heidenen tegen de discipelen op.
Er komt grote verdeeldheid in de stad. De één is voor Paulus en Bárnabas (of: voor het Evangelie), de ander is ertegen. Als ze gestenigd dreigen te worden, vluchten ze naar Lystre. Ook in Ikónium heeft de Naam van God mogen klinken. Zij verlaten de stad, maar de Heere zal blijven.
In Lystre gaan ze mensen vertellen over Jezus, de opgestane Zaligmaker. Ze spreken bij de poort, bij de rivier, op de markt en op de straten van de stad.
Al prekend ontmoeten ze een kreupele man. Deze hoort hen spreken. Paulus ziet door de Heilige Geest dat deze man het Woord van God gelooft en dat hij gelooft dat Paulus hem door het geloof kan genezen. ’Sta recht op uw voeten’, zegt Paulus. De man springt op en loopt gezond tussen de omstanders.
Ze roepen: ’De goden zijn onder ons!’ Ze noemen Bárnabas ‘Júpiter’ en Paulus, omdat hij het woord voert, ‘Mercúrius’ – namen van hun goden.
Paulus en Barnabas weten maar net te verhinderen dat aan hen offers gebracht worden. Ze scheuren hun kleren en roepen: ‘Wij zijn maar gewone mensen net als jullie. Wij zijn gekomen om jullie van de enige God, Die hemel en aarde gemaakt heeft, te leren. Jullie moeten je bekeren.’ Met moeite kunnen ze een einde maken aan de feestvreugde.
Ongelovige Joden uit Antiochíë en Ikónium hitsen het volk weer op. Ze gooien stenen naar Paulus en slepen hem voor dood uit de stad. Als de discipelen rondom hem staan, staat Paulus plotseling weer op. Paulus begrijpt dat het in de stad Lystre te gevaarlijk is geworden. Hij verlaat samen met Bárnabas de stad en gaat naar Derbe. Hij laat een jonge gemeente achter, net als een jong plantje. De Heere zal ervoor zorgen.
Paulus en Bárnabas verkondigen ook in Derbe het Evangelie. Veel mensen komen tot geloof. Vervolgens keren ze terug naar Lystre, Ikónium en Antiochíë. De tegenstand die ze in die steden hebben ontmoet, weerhoudt Paulus en Bárnabas er niet van om de tot geloof gekomen mensen daar opnieuw te bezoeken. Ze bemoedigen de christenen en wijzen erop dat Jezus al heeft aangekondigd dat Zijn volgelingen door veel verdrukkingen heen zullen ingaan in het Koninkrijk der hemelen.
Het is nodig dat de nieuwe gemeenten geleid worden. Daarom worden er ouderlingen aangesteld. Daarvoor gebruikt de Heere gewone mensen. Dat kunnen ze niet in eigen kracht. Maar de Heilige Geest wil (op het gebed) deze ouderlingen leiden. Uiteindelijk bestuurt en onderhoudt de Heere Zelf Zijn Kerk.
Op de terugweg brengen Paulus en Bárnabas Gods Woord ook nog in Perge. Op de heenreis hebben ze die plaats overgeslagen. In Attálië gaan ze uit eindelijk aan boord van een schip dat hen terugbrengt naar Antiochíë, de plaats vanwaar ze zijn uitgezonden, de zendende gemeente.
De gemeente van Antiochíë komt bijeen om naar hun ervaringen te luisteren. Wat zijn ze blij dat het Evangelie in deze gebieden is verkondigd. Het heerlijkste is, dat er mensen tot geloof zijn gekomen. De Heere heeft de deur van het geloof voor de heidenen geopend.

Slotzin
Teruggekeerd in Antiochíë kunnen ze een ogenblik uitrusten van de lange, vermoeiende, gevaarlijke tocht. Wat hebben ze veel te vertellen. Ze vertellen over de wonderen van God. Ze vertellen dat vele heidenen in de Heere Jezus als hun Zaligmaker geloofd hebben door de werking van de Heilige Geest. Geruime tijd blijven ze in de wereldstad Antiochíë en arbeiden daar opnieuw in de gemeente.

Gesprek

Paulus en Bárnabas komen in Lystre in het middelpunt te staan. Dat was een gevaarlijk moment. Zo gemakkelijk zou de aandacht worden verlegd van Gods Woord en daden naar Paulus’ woorden en daden. Waarom is dat niet goed? Om Wie gaat het in de kerk?
Geef in eigen woorden weer wat de kerntekst betekent.
Hoe onderhoudt de Heere Zijn kerk nu? (Door Woord en Geest. Door de prediking, sacrementen en door het werk van Zijn Geest) Wie kan er praktische voorbeelden noemen?
Die nieuwe gemeenten zijn als een nieuw tuintje. Er is onderhoud nodig. Wie moesten voor dit onderhoud zorgen? Hoe gaat dat bij ons in de kerk?

Samenvatting
Van Antiochië vluchten Paulus en Barnabas naar Ikonium. Op de sabbat vertellen ze van Christus en vele Joden en heidenen geloven. Het evangelie wordt bevestigd door wonderen. Ongelovige Joden zetten de heidenen tegen Paulus en Barnabas op. Ze vluchten naar Lystre als ze bijna gestenigd worden. Daar wordt opnieuw het Evangelie verteld. Als Paulus een kreupele laat lopen, worden ze voor goden aangezien. Het kan maar net verhinderd worden dat de mensen aan hen gaan offeren. Ongelovige Joden uit Antiochië en Ikonium hitsen het volk weer op. Ze gooien stenen naar Paulus en slepen hem voor dood uit de stad. Maar Paulus staat weer op en ze reizen samen naar Derbe. Vandaar reizen ze terug naar Antiochië. Overal bemoedigen en vermanen zij de gemeenten die zijn ontstaan.

Vragen